Verhalen van Toen
De grootste schat is mij eens gegeven.
Herinneringen......, ze zitten in mijn hart.
En al hoewel ze liggen in het verleden.
Was ik arm als ik ze niet had.......
(webmaster Gea)
Wie kent ze niet, de verhalen en herinneringen van toen. Wij hebben ze ook.
Het heeft even geduurd én wat mogen we ons gelukkig prijzen. Wat hebben we een leuke reacties gehad. Dankzij de enorme steun van Jopie, Miranda, Thea, Lenie en Willem, hebben we deze pagina mede tot stand kunnen brengen. Onze dank gaat dan ook zeker naar hun uit!!!
Willem danste indertijd al heel wat jaren country. Op een dag werd hem gevraagd dansles te willen geven. Dit was het begin van een hele nieuwe wending in zijn leven. Op 28 Maart 1996 werden De Red Bandana Country Dancers opgericht. Zonder vallen en opstaan is het echter niet gegaan. 9 verhuizingen hebben de dansers moeten doormaken. Veel dansers bleven echter de club trouw en nu naar zoveel jaren zijn er nog steeds enkele leden van het allereerste begin.
Willem en zijn leden hebben samen over de jaren heel wat meegemaakt. Daarom is het ook zó bijzonder dat we nu samen met jullie de kans krijgen om een klein kijkje te mogen nemen uit deze jaren.
De verhalen van toen komen weer even tot leven……
Het verhaal van Thea en Lenie,
Wij, Lenie en ik zaten ergens op Linedansen. Het lukte allemaal niet zo goed totdat we in een plaatselijk krantje zagen dat er een beginnerscursus zou starten in een bovenzaaltje van een verzorgingstehuis genaamd "Hannie Dekhuiyzen" Zo zijn we dus in contact gekomen met Willem en de "Red Bandana Country Dancers". Dat moet volgens mijn in 1998 zijn geweest. De animo was toen zeer groot dus het was nogal behelpen in die kleine ruimte. Na de beginnerscursus nogmaals dezelfde cursus gedaan omdat we onze echtgenotes zo ver hadden gekregen ook mee te gaan. Helaas die hielden het voor gezien, aan het einde van die cursus. Op die locatie zijn we ongeveer 3 jaar geweest. Daarna verhuisd naar de Roerdomplaan in een grote mooie zaal (voormalig gymnastiek lokaal) waar een Dansschool was gevestigd.
De Roerdomplaan op een vrije dansavond in 2001:
Helaas werd het gebouw verkocht. De nieuwe eigenaar had andere plannen. Weer verhuizen dus ditmaal naar Cultureel centrum "Lombardijen", een stukje verder weg dan de voorgaande locaties. In de tussentijd heel wat mensen zien komen en gaan, maar de echte liefhebbers van Countrydansen zijn meeverhuisd. Daar korte tijd gebleven en weer verhuisd naar "De Larenkamp" een Buurtcentrum.
Bleek toch niet zo goed te bevallen dus weer terug naar "Lombardijen" waar we nu nog steeds verblijven met een kleine groep mensen. Lenie en ik zijn als enige overgebleven van de beginners en we gaan nog steeds met veel plezier. Lenie en ik zitten ongeveer 14 jaar of iets langer bij Willem op dansen. We zijn de laatsten die zijn overgebleven van de begintijd. Wij dansen ook nog 2x per week ergens anders, maar blijven Willem trouw.
Wat deden de Red Bandana Dancers helemaal in Friesland ?
Naar een verhaal van Jopie , Miranda en Thea en Willem:
Het zal op 1 Juli 2000 of 2001 zijn geweest. Een groot deel van de Red Bandana Country Line dancers vertrok in samenwerking met een andere dansgroep gezamenlijk naar Friesland. Het moet in de buurt geweest zijn van Heerenveen, of in een dorpje genaamd Lux of Lexwoude.
Met zijn allen in de volle bus op weg voor een recordpoging voor het Guinness Book of Records. Wat hebben we onderweg een lol gehad, wat hebben we gelachen en gezongen……
De organisatie daar verwachtte honderden deelnemers, maar het kunnen er ook duizenden zijn geweest, dat weten we niet meer zo zeker. In ieder geval was het een bewolkte dag en de stemming was goed. In het begin van de middag werd het echter steeds donkerder en kouder waardoor het publiek het meer en meer liet afweten, evenals de dansers. Toch zijn we op de geplande tijd gaan dansen.
Er moesten minimaal 500 deelnemers zijn uit diverse windstreken om het record te breken én er zouden 3 dansen gedaan worden in 15 min. Helaas door het slechte weer, de hele dag regen, bleek na telling dat er nog maar 495 dansers waren. De poging was mislukt………
Na onze recordpoging kon er nog op live muziek gedanst worden, maar door de regen waren er al heel wat mensen naar huis vertrokken.
En als of het niet genoeg was begon het nog harder te regenen. Nergens was er plaats om te schuilen én we konden niet naar huis omdat de bus ons pas ’s avonds zou komen ophalen. Daar stonden we dan. In het hele dorp was er niets te vinden om even ergens te schuilen, een warme drank te nuttigen en je even bij een kachel te kunnen opwarmen. Geen café, geen buurthuis of restaurant, helemaal niets. De organisatie probeerde nog wanhopig, om party-tenten van de directe bewoners in de omgeving te lenen, zodat wij droog konden staan.
Die dag moeten de paraplu verkopers gouden tijden hebben gekend!. Gelukkig heeft onze leiding de busonderneming uiteindelijk toch nog eerder kunnen bereiken en konden we op weg naar huis weer lekker warm worden.
En wie De Red Bandana Country Dancers kent, begrijpt wel, dat de stemming er op de terugweg al weer gauw in zat. In het gangpad van de bus werd er op de terugweg country gedanst. Verslaafd ?........, hoe kom je erbij.................!!!